Pomyśl, Shelby, pomyśl. Jesteś inteligentną kobietą. Jak zamierzasz odszukać swoje dziecko? Jest jakiś sposób.

wolą pracować za grosze zamiast siedzieć w ciupie.
Stary mężczyzna zastanawiał się przez chwilę i Katrina zaczęła się obawiać, że zaraz gdzieś odpłynie myślami.
drobnych spraw, zamierzam przeanalizować każdy z tych pomysłów.
Pod hustawkami widniał slad po małych stopkach, zagłebienie,
jezyk. Była zbyt zmeczona, ¿eby sie kłócic. Teraz. Jutro
143
urodziła dziecko i oddała je do adopcji. Ale ja... po prostu nie
jej powierzchownosc zmieniona na skutek wypadku?
Nevada Smith wycelował. Przymknął niesprawne oko. Nacisnął spust.
Cholera, za blisko. Odwrócił głowe na południe, w strone
spac?
wreszcie dostaniesz to, co sie nale¿y. I bedzie to piekło! -
drucie telefonicznym między gałęziami sękatego dębu.
- To znaczy syn i wnuk.

federalnymi, ale on wolał pracować bez nich. Owszem, biuro ma mądrych agentów,
idącą korytarzem. Poczuła na sobie jego wzrok i w pierwszej chwili mocno zacisnęła usta,
pluskiew. Nie, żeby to miało jakieś znaczenie. O ile sobie przypominał, telefonując z pokoju,
Adam oparł się o podniszczoną poręcz werandy i zamieszał drinka. Z domu, który wynajął, miał widok na plac Waszyngtona. Zmierzchało już, światło dnia przygasało z każdą sekundą. Ruch był nieduży, w dole przetoczyło się zaledwie kilka samochodów, nadciągała noc. Czuł się podle. Okłamywanie Caitlyn kosztowało go więcej, niż się spodziewał. Powinien wyznać jej wszystko. Pociągnął duży łyk. Wiedział, dlaczego dręczą go wyrzuty sumienia. Podobała mu się. To było głupie. Mógł stracić licencję,
Co gorsza, jakie ma plany?
powietrza. Nie mogła już walczyć, nie zdołała zachować przytomności.
– Tak. – „Przykro” nie oddaje nawet ułamka strachu, który go pożerał, przerażenia na
samochodzie? Jeśli zdoła mnie opisać? Jeśli...
Trzymaj się, zaklinał ją w myślach. Jeszcze trochę, wkrótce tam będę.
– Dziecko? – Szeptała, jakby do siebie, z niedowierzaniem. – Bentza? Nie... Ale...
– Zgadnij, kto do mnie dzwonił? – zapytała bardzo poważnie.
dietetycznej pepsi.
wznosiła się skalna ściana. Dotrzeć na plażę można było jedynie wąską ścieżką.
zamglonym lustrze i szorowała zęby.
cyklonu. Mózg sterujący całym tym koszmarem chciał dopaść jego, Bentza.